با تو ام اي سهراب

اي به پاکي چون آب

يادته گفتي بهم

تاشقايق زندست زندگي بايد کرد

نيستي سهراب ببيني که شقايق هم مرد

ديگه با چي کسي رو دل خوش کرد

يادته گفتي بهم اومدي سراغ من

نرم واهسته بيا

که مبادا ترکي برداره چيني نازک تنهائي تو

اومدم آهسته نرم تر ازيک پر قو

خسته از دوري راه خسته و چشم به راه

يادته گفتي بهم عاشقي يعني دچار

فکر کنم شدم دچار

تو خدوت گفتي چه تنهاست ماهي اگه دچار دريا باشه

آره تنها باشه يار غمها باشه

يادته گفتي گاه گاهي قفسي ميسازم

مي فروشم به شما تا با آواز شقايق که در آن زندانيست

دل تنهايئتان تازه شود

ديگه حتي آن شقايق که اسير قفسه سهراب

سائر يک نفسه

نيست که تازگي بده اين دل تنهائي من

پس کجاست اون قفس شقايقت منو با خود ببر يه قايقت

راستمي گفتي کاش مردم دانه هاي دلشان پيدا بود

آره کاشکي دلوشن شيدا بود

$("div.commhtm img").each(function () { if ($(this).attr("em") != null) { $(this).attr("src","http://www.parsiblog.com/Images/Emotions/"+$(this).attr("em")+".gif"); } });