سلام
بغض فرو خورده ام را دوباره رو كردي و دل نوشته ات اين زخم عميق كهنه را دو باره تازه كرد...
ديوارهاي شهر هنوز هم مي نالند
از سوزش تركشهاي خمپاره...
.... در خود خراب مي شود زيگورات
و به افسانه ها مي پيوندد آپادانا
و ضجه كه كارون مي زنددر عبور هميشه خود از اكسين
آشفته مي شود خواب 1400 ساله محمد!
و لوله هاي نفت
كه بدبختي مي آورند از گچساران تا آبادان كرور كرور
كو احمدي كه شق القمر كند؟!!
........ انفجار ... رها شدن بغض نقره اي
خنده ام مي گيرد ...حتي خدا هم بازيمان مي دهد!!
دوست عزيز هموطن ! ه ردو از يك تباريم و هردو زخم خورده يك رنج مشترك...و هر دو در پي احقاق برابري... يادم نمي ره حرف عزيزي رو كه در پاسخ به پرسش خبرنگاري كه گفته بود با اين سهميه بندي بنزين تكليف مردم مناطق گرمسيري مثل خوزستان چي مي شه؟ و او در پاسخ گفته بود : مردم خوزستان پر رو شده اند....
اين داغ بر دل نشته عظيم تر از آنست كه در سخن بيايد... عيبي ندارد... بگذار بگويند هرچه كه مي خواهند.... و ما مي شنويم صداشان را... در حاليكه دهانمان پر از خاك و شبنم يخ زده است....
همراه تو در بند بند اين سطور گريستم و هميشه خواهم گريست براي خوزستان كه در زير چكمه هائي لگد شد كه......
درود بر تو
آرزومند تمام آرزوهايت
نوري نوروزي
غروب كارون