- [ سه شنبه ۱۹ دي ۱۳۸۵ - 17:35 ] - [ ايميل ]
مثل ستاره در سايه سار صبحپابه پاي رفتن و نرفتنمثل ابر كه ميل بارش داردمثل گل كه تشنه عطرافشاني استما رها شديمكه اين خود اتفاق استآن لحظه ي سر زدن از خويش...