قطاري که به مقصد خدا مي رفت،لختي در ايستگاه دنيا توقف کرد و پيامبر رو به جهان کرد و گفت:مقصد ما خداست.کيست که با ما سفر کند؟کيست که رنج و عشق توامان بخواهد؟کيست که باور کند دنيا ايستگاهي ست تنها براي گذشتن؟قرن ها گذشت اما از بي شمار آدميان جز اندکي بر آن قطار سوار نشدند.از جهان تا خدا هزار ايستگاه بود.درهر ايستگاه که قطار مي ايستاد کسي کم مي شد.قطار مي گذشت و سبک مي شد.زيرا سبکي قانون خداست.قطاري که به مقصد خدا مي رفت،به ايستگاه بهشت رسيد.پيامبر گفت:اينجا بهشت است.مسافران بهشتي پياده شوند؛اما اينجا آخرين ايستگاه نيست.مسافراني که پياده شدند،بهشتي شدند؛اما اندکي باز هم ماندند،قطار دوباره راه افتاد و بهشت جا ماند.آنگاه خدا رو به مسافرانش کرد و گفت:درود بر شما،راز من همين بود،آنکه مرا مي خواهد،در ايستگاه بهشت پياده نخواهد شد.و آن هنگام که قطار به ايستگاه آخر رسيد،ديگر نه قطاري بود و نه مسافري و نه پيامبري...
سلام غريب آشناي ما
خوبي؟ببخشيد كه يه كم دير اومدم.اين متنتم خيلي قشنگ بود.ترجمه ي خيلي خوبي بود.
راستي آپ كرديم اگه دوست داشتي بيا
ممنون
سلام غريب آشنا
ممنون از اين كه سر ميزنيد
به جز بناي محبت كه دايم آباد است...خراب ميكند ايام هر بنايي را
باز هم منتظرت هستم با يه مطلب جديد
موفق باشي...
گفتي ستاره
چشم
من كامنت خصوصي نذاشتم. ولي نمي دونم چرا جزو كامنت هاي خصوصي ارسال شد. خواهش مي كنم اگه ممكنه اون رو از خصوصي ها برداريد و به همين جا بيارين.
آقاي غريب آشناي عزيز سلام
من نمي خوام در كار شما دخالت كنم و اصولا به من هم مربوط نيست كه نظر شما درباره آدم هاي ديگر چيست. اما از اينكه شما كم كم دارين روند گله و شكايت رو در بيشتر وبلاگ ها در پيش مي گيرين، خوشم نمياد.
دلم مي خواد اين حرف ها رو از طرف يه دوست قبول كنين چون من اصلا دشمن شما نيستم.
اينكه شما به بيشتر وبلاگ ها مي رين و كلي كامنت مي ذارين، نظر لطف شماست ولي ديگرون كه مجبور نيستن مثل شما عمل كنن. شايد وقتش رو ندارن، شايد دوست ندارن، شايد حرفي براي گفتن ندارن و هزاران دليل ديگه مي تونه براي سر نزدن به وب شما وجود داشته باشه. همون طور كه خودتون توي يكي از كامنت ها نوشته بودين، نمي شه كسي رو مجبور به دوست داشتن كرد.
پس خواهشا اينقدر توي وبلاگ ها گلايه نكنين. چون اين كار كم كم داره باب مي شه و يه روزي مي بينيم كه وقتي صفحه كامنت هاي وبلاگ ها رو باز مي كنيم همه به جاي حرفهاي محبت آميز و دوستانه، شكواييه نوشتن.
من خودم خيلي وقت پيش در وبلاگ شما كامنت گذاشتم اما شما هيچوقت نه جواب دادين و نه به وب من اومدين. آيا من شاكي شدم؟ من حق شكايت و گله ندارم چون به خودتون مربوطه كه چرا نيومدين.
به آدم ها احترام بذارين و حق انتخاب رو از اونها نگيرين.
سلام مهربون
ايميلم اين بار رسيد يا نه
3 بار برات زدم اگه امده خبرم كن در غير اين صورت ادرس ايميلتو برام اف بزار يا سوالهايي كه ازم كردي رو برات كامنت م زارم
منتظر جوابتم
اگه امكان داره خصوصي باشه ممنونمميشه
سلام خوبي
عالي بود خيلي جالب
اي دل تنها چيه چشم انتظاري؟
باز يه لحظه يه دم آروم نداري
مثل زمستون تو حسرت بهاري
توي آسمون دنيا
هر كسي ستاره داره
چرا وقتي نوبت ماست
آسمون جايي نداره؟؟؟؟؟
سلام
همه يه طرف
خط آخري يه طرف
خيلي خوشم اومد