هميشه منتظر خبري خوش، خوابهاي ترا مرور مي‌کنم


گاه در بستر خويش، پهلو به پهلوي گريه که مي‌غلتم،
با من از رفتن، از احتمال
از نيامدن، از او، از ستاره و سوسو سخن مي‌گوئي.


شانه به شانه‌ي من
با من از دقيقه‌ي زادن، از هوا، از هوش،
از هي بخندِ هفت‌سالگي سخن مي‌گوئي.


خدايا چقدر مهرباني کنار دستمان پَرپَر مي‌زد و
آينه نبود تا تبسم خويش را تماشا کنيم.

سيد علي صالحي