يا مهدي جان

بدون تو جايي براي ماندن ندارد....

اشک چشمانم هر صبح جمعه سراغت را از کوير مي گيرد.

اي که ديدگانم از دل تنهايي تو الفباي اشک ريختن را آموخته اند.

و لحظه هاي گريانم با کوچ تو روان گشته اند.

چرا از کوچه دل تنگي هايم گذر نمي کني.

و براي چشمان مانده براهم دستي تکان نمي دهي...

آسمان چشمانم هميشه باراني است. بي تو درختي خشکيده در پاييزم.

بيا و در اين آعياد پر بركت با آمدنت سبز و بهاريم کن.

دوست نازنينم شرمنده که دير به دير پست ميدم.

ديگه فرصت ندارم واسه دل خودم بنويسيم و درد دل کنم با شما.

به خاطر يه مدتي كه نبودم كارها تلنبار شده

ونمي تونستم سر فرصت بشينم مطلب بنويسم

منو تو اين روزهاي پربركت از دعاي خيرتون بي بهره نگذاريد