سلام

اولا كه حسابي با حرفاتون موافقم

دوما كه دقيقا درسته چرا با يد اينقدر شهدا دست نيافتني به نظر بيان كي گفته ما نميتونيم مثل اونا باشيم تازه وقتي رزمنده ها از خاطراتشون تعريف مي كنند درصد قابل توجهيش جالب وخنده داره عشق زميني هم يه پله است به سمت عشق واقعي هيچ دليلي نداره كه وقتي اسم شهيد اومد همه گريه كنند بلكه بايد خوشحال باشيم كه همچين ادمايي هم داشتيم

من كه وقتي فيلم اخراج ها رو ديدم يه نفس راحت كشيدم چون خيلي از حرفايي كه من نتونسته بودم بگم گفته خدا خيرشون بده

مطلب شما هم عالي بود ممنونم