سلام معلوم عزيزم.ممنون لطف داري.نميدونم من که فک نميکردم و هنوز هم فکر نميکنم حرفهام اينقدرها تعريفي شده باشه که تو مي فرمايي. اما اگه واقعا اينجوره که فک ميکني... : آره حيف که زودتر ننوشتمش....اونجوري اين گلايه به گوش خيلي ها ميرسيد....(نميدونم يا شايدم مث داغ و درد و دلاي پست قبليم درباره خوزستان ميشد: که به هيچ جا نرسيد....)راسش انقدر خون اونهايي که پاک رفتن و حالا ازشون نه تنها تجليل نميشه که حتي اشتباه ازشون ياد ميشه... خون اونها انقد برام مسووليت زاست که ميخوام خدمتت بگم : چه تو مجله تون... چه جاي ديگه... چه اين ماه... چه سال ديگه... هروقت و هرجا که صلاح بدونين ميتونين از درد و دلاي کهنه من بگين, چاپ کنين...بنويسين.و: "هييييچ" اسمي از من نويسنده ش هم نباشه يا باشه مهم نيس: عزيز:شما که به رسانه اي قوي تر و همگاني تر دسترسي داري فقط بتوني اين پيام و اين داغ دل و اين گلايه ها رو برسوني به جووناي پاکمون ممنونت ميشم.همين برام کافيه : بخدا من دسترسي وسيع ندارم مث شما و تنها وسيله م همين بلاگمه... وگرنه حتما تو طيف بيشتري پيام اون شيرمردها و ابرزنها رو ميرسوندم.ميدوني : درد اينه که بين اون جوون ها و جوونهاي امروز ميخوان فاصله بندازن: کيلومتري!!!!!!!اما بخدا اين جوونهاي پاک امروز همون جوونهايي پاک دفاع مقدسند. گوهر وجودشون با هم فرق نداره: همون صفا, همون صداقت... و البته همون شيطنت هاي جواني... با همون عشق هاي مقدس زميني و آسموني...معلوم ببخش يهو سر زخم ما وا شد...راسش متنفرم از تقسيم بندي جووناي مملکتم به نسل چندم نسل...م نسل...ماينا همه يه نسلن: ...هر زمان و هر جايي که خواستي به هر شکلي که دلت خواست: اگه خواستي تو قالب حرفاي زيباي خودت اين پيامو بگي بگو. و من پيشاپيش بابت گفتنش بهت دست مريزاد ميگم و دعات ميکنم: اصلا شايد بچه ها همينها رو از زبون تو که دوست عزيز و باصداقتشوني بشنون بهتر به دلشون بشينه. : همونجور که کلام زيبات به دل من ميشينه.راستي منم با نظرت موافقم: آره جايگاه كرخه تا راين ، آژانس شيشه اي ، مهاجر ، مزرعه پدري ، افق و... با اخراجي ها يكي نيست.... اين کجا و اونها کجا... اما ... هيچي بماند...بازم تاکيد ميکنم: چشم اميدم به اينه : که بتوني تو موقعيتي لابلاي حرفهاي هميشه-حکيمانه ت پيامو بگي به جوونامون.منتظر اون روز مي مونم.اميدوارم هميشه سبز باشي.يا حق