آجرک الله يا بقيه الله
فاطميه خيمه ي صاحب زمان
کرده غوغا ناله هاي بي امان
قلب مهدي در عزاي مادر است
روضه خوان فاطمه پيغمبر است
فاطميه قلب زينب مظطر است
فاطميه صد جفا بر حيدر است
فاطميه که مي رسد دلم ، تمام وجودم از شعله ي غم مي سوزد
ياد شهادت تک تک ائمه اطهار عليهم السلام ، وجودم را در هاون مصائب مي کوبد
و له مي کند.
مگر نمي دانيد که مصيبت مادر ام المصائب است
مگر نمي دانيد! قبل خيمه ي حسين عليه السلام ، درب خانه ي مادر سوخت
مگر نمي دانيد قبل از دستان بلند بالاي علمدار کربلا ، دستان مادر با کينه ي شمشير آشنا شد
مگر نمي دانيد که قبل از اينکه رقيه سلام الله عليها روي خار ها بدود ،
مادر به دنبال علي عليه السلام دويد ، به زمين خورد ، بر خاست و دوباره دويد
(پدر و مادرم به فدايت يا ام ابيها )
کاش آن وقت مردم چون کبک نبودند و غدير و تاکيد مکرر محمد صلي الله عليه و آله و سلم را فراموش نمي کردند .
مگر نمي دانيد مادر اندازه ي تمام مصائب شيعه ، مصيبت ديد
به دنبال امام زمان خود ، به دنبال علي عليه السلام دويد ، براي دفاع از امام زمان خود.
اما من و ما براي امام زمانمان چه کار کرده ايم؟
براي فرزند فاطمه عليها السلام چه کار کرده ايم ؟
پرواز نه ! –
تا به حال در قفست كرده بودند .
(( ماتسو باشو ))