داداش من سالم و سرحالم...چطور ميشه با داشتن افراد گلي مث تو شاد نباشم...هرچند تو اين مدتي كه نبودم اتفاقات بدي برام افتاد و روحيم مرد و سياهپوش هم شدم. كه قضيش رو تو وبلاگ گفتم. اما حالا اومدم كه باشم و در كنار كساني مث شما كه حرفايي خوبي داريد برا گفتن درس ياد بگيرم.
مطلبي كه زدي فوق العادست يعني شاهكاره باور كن خيلي خوشم اومد از اين پستت و از اين نوشتت.
ايول دست مريزاد.
مني كه خودم برادر شهيد دارم ميدونم از كجا گفتي و از چي گفتي . واسه چي گفتي.
واقعا احست و شير مادر حلالت باد داداش من.
واقعا اين جمله رو كه گفتي:( شايد نتونم همه غمهاي دنيا رو از بين ببرم اما ميخوام دست كم با نوشتنم غمها رو سبك كنم و دل انسانها رو به هم نزديك ) از رو حقيقت گفتي و امروز ميفهمم كه براستي چنين كردي.
