سلام! اول از هرچيز بهتون تيريك ميگم كه وبلاگتون در پارسي بلاگ منتخب شد. انصافاً هم لياقت چنين چيزي رو داشتيد.

من هم باورم نميشه كه آقاي امين پور كسي كه شعرهاش بي نظير بود و شخصيتش نادر و تكرار ناپذير از ميان ما رفته باشند. روحش شاد و يادش سبز و زنده.

اين شعر هم بدجوري منو به دوران خوش آشنا بودن غريبگي ها برد...

سبز باشيد و پايدار

خدانگهدار./