سه شنبه ۱۷ بهمن ۱۳۸۵

سلام دوستان وقتی پارمیدا به بلاگش دعوتم کرد  کار جالبی دیدم که منم با کمی تغییر فکر میکنم بهانه خوبیه که بهتر همدیگه رو بشناسیم.
هر کدوم  پنج ویژگی که از خودمون سراغ داریم و میدونیم عوض نمیشه رو بنویسیم: چه اونایی که بقیه هم میدونن و چه اون خصوصیاتی که فقط خودمون از وجودش با خبریم. (شرمنده ها... ولی خب دوستی با معلما گاهی این عواقبم داره... پس دیگه مجبوری تو هم بنویسی!!)
من اول شروع میکنم ، شمام همراهیم کنین:

     1-     عاشق بهار و آفتاب. وقتی آفتاب پهن میشه کف اتاق ... عشق میکنم منم ولو شم و تو اون نور کار کنم مثلا کتابی، چیزی بخونم

2-     مث مورچه (یا شاید سنگ پا!!!) هستم: مسیر رسیدن به هدفم هرچقدم دشوار باشه انقدددد تکرارش میکنم تا بالاخره اون دشواریه از رو بره نه من!: عقیده دارم یا تو مشکلاتتو از پا در میاری یا اونا تورو

3-     میمیرم واسه 14 معصوم(ع)، شهدا ، شریعتی ، آی متنفرم از این برخوردای متحجر که تصور میکنن هر کدوم اینا مال عده خاصیه !!

4-     توی 2 چیز دیوونگی واسم مرز نداره: 
 اول: اگه چیزیو واقعا دوست داشته باشم... مثلا عاشق رشته مم ، خیلی دوس دارم تا نهایتش برسم... اخیرا مجبور شده م که بین کار رسمی و ترقی تو این شرکت لعنتی و رشته م یکی رو انتخاب کنم... اما میدونم همون دیوونگیه که گفتم آخرش مجبورم میکنه دلمو انتخاب کنم
و دوم: تو شکستن چیزایی که همه بعنوان اصل رعایتش میکنن ولی خودشونم عقیده دارن میشه قشنگتر از این باشه. مثلا: کی گفته یه آقا معلم فقط اجازه داره با شاگردای مذکرش گرم بگیره و اگه به درد دل خانما هم گوش بده 100% غرض و منظوری داره؟ یا کی به دانشجوها گفته اگه معلم از جلسه اول سخت ازت کار خواست نشون میده که پایان ترم نهایتش ناپلئونی بشه پاس کرد... و اگه معلمت دائم بشاش بود حتما کارشم بی خیالی طی کردنه ؟

اعتراف میکنم که آدم دورویی هستم !: همیشه سر کلاسم انقد شارژ و خندون نشون میدم که حتی  شاگردای کسلم هم سرحال بیان ... راستش هیچکدوم حتی احتمال نمیدن تو زندگیم اصلا ممکنه مشکلی هم وجود داشته باشه